۲۷۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۲۱۲

اَلا یا مالِکًا رِقَّ الزَّمانِ
اَلا یا ناسِخًا، حُسْنَ الْغَوانی

اَلا مَنْ لُطْفُهُ ماءٌ زُلالٌ
وَ مافِی الْکَوْنِ ظَرْفٌ کَالْاَوانی

سُجُودُ کُلِّ اَوْجٍ اَوْ حَضیضٍ
بِشَمْسِ الدّینِ سُلْطانِ الْمَعانی

اَلا تَبْریزُ بُشْراکَ دَوامًا
وَ صارَ ساجِدِیْکَ الْمَشْرِقانِ

اَظَلَّ اللّهُ تَبْریزًا بِظِلٍّ
تَضَعْضَعَ مِنْ تَصَوُّرِهِ جَنانی

تَعالیٰ عَنْ مَدیحی، قَدْ تَعالیٰ
وَلکِنْ لَیْسَ صَبْرٌ فی لِسانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.