هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که به بیان احساسات عمیق عشق و شوق به معشوق می‌پردازد. در آن از تشبیهات و تصاویری مانند آتش، شمع، اشک و شب و روز استفاده شده است تا حالات روحی و عاطفی عاشق را به تصویر بکشد. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند تجلی و وصلت با معشوق الهی وجود دارد.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد تا بتوان آن‌ها را به درستی درک کرد.

غزل شمارهٔ ۳۲۲۰

لا قَی الْفَراشُ نارًا کُنْ هٰکَذا حَبیبی
فِی النّارِ قَدْ تَواریٰ کُنْ هٰکَذا حَبیبی

ذاقَ الْفَراشُ ذَوْقًا وَالشَّمْعُ ذابَ شَوْقًا
وَالدَّمْعُ مِنْهُ سارا کُنْ هٰکَذا حَبیبی

فِی الْعِشْقِ مُذ رَجَعْنا بِاللَّیْلِ ما هَجَعْنا
فِی مَجْلِسِ السُّکاریٰ کُنْ هٰکَذا حَبیبی

اَلْعاشِقُونَ قامُوا، ذَااللَّیلَ لاتَنامُوا
لا تَنْفِروا فِرارا کُنْ هٰکَذا حَبیبی

اَلْوَصْلُ سالَ سَیْلًا مَجْنونُ صارَ لَیْلیٰ
لَیْلٌ غَدا نَهارا کُنْ هٰکَذا حَبیبی

اَلشَّمْسُ فی ضُحاها وَ الْقَلْبُ قَدْ یَراها
وَالْعَقْلُ فیهِ حارا کُنْ هٰکَذا حَبیبی

مَنَّ الْکَلیمُ دَلّا وَ الرَّبُ قَدْ تَجَلّیٰ
اِنّی آنَسْتُ نارا کُنْ هٰکَذا حَبیبی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.