هوش مصنوعی: این متن شعری است که از عشق، رنج‌های دل، و دشواری‌های زندگی سخن می‌گوید. شاعر از جدایی از یار، تلاش‌های بی‌ثمر، و ناتوانی در رهایی از مشکلات می‌نالد. همچنین، به موضوعاتی مانند نصیحت‌ناپذیری نادانان و اهمیت عمل در زندگی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از ابیات ممکن است برای مخاطبان جوانتر سنگین یا نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۶۲۹۲

داغ بر دل شدم از انجمن یار برون
دست خالی نتوان رفت ز گلزار بیرون

باد زنجیری این راه پر از پیچ و خم است
دل چسان آید ازان طره طرار برون؟

در ریاضی که بود دیده بلبل شبنم
نرود بوی گل از رخنه دیوار برون

گر چه باریک چو سوزن شدم از دقت فکر
رهروی را نکشیدم ز قدم خار برون

دل سرمست اگر بار امانت نکشد
کیست آید دگر از عهده این کار برون؟

بی محرک نشود هیچ سخنور گویا
نغمه بی زخمه نیاید ز رگ تار برون

هر که اوقات کند صرف به نقادی خلق
می رود زود تهیدست ز بازار برون

کجی از طینت نادان به نصیحت نرود
که نیاید به فسون پیچ و خم از مار برون

رخنه در سد سکندر کند آسان صائب
هر که آید ز پس پرده پندار برون
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۲۹۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۲۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.