هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به تماشای زیبایی‌های جهان، عشق، تقدیر و تأثیر آن‌ها در زندگی می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد تا به جای تباه کردن عمر در انتظار مرگ، به شکوه عشق، قدرت تقدیر و زیبایی‌های جهان توجه کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'شمشیر' و 'حیوان' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نیاز به توضیح داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۶۳۳۴

شکوه عشق جهانگیر را تماشا کن
دلی ز سنگ کن این شیر را تماشا کن

به انتظار اجل عمر را تباه مکن
بغل گشایی شمشیر را تماشا کن

ترا که چشم ز خوبان به حسن معنی نیست
برو قلمرو تصویر را تماشا کن

به جامه شفقی جلوه می کند هر روز
جوانی فلک پیر را تماشا کن

نهشت در جگر روزگار، عشق تو آب
حرارت دل این شیر را تماشا کن

اگر ز چشمه حیوان نظر ندادی آب
برهنه پیکر شمشیر را تماشا کن

ز روی درد تو چین در کمند آه فکن
گرهگشایی تأثیر را تماشا کن

نهشت یک دل آسوده در جهان زلفش
سبک عنانی تسخیر را تماشا کن

گره ز ابروی تدبیر باز کن صائب
گشاده رویی تقدیر را تماشا کن
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۳۳۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۳۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.