هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مخاطب توصیه‌هایی اخلاقی و عرفانی می‌کند. شاعر از مخاطب می‌خواهد که از جستجوی کمال در جای‌های نادرست دست بردارد، به دنبال چیزهای غیرممکن نباشد، و به جای آن به درون خود بنگرد. همچنین، متن بر اهمیت صبر، قناعت و درک عمیق از زندگی تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات و استعاره‌های به‌کاررفته نیاز به تجربه و دانش بیشتری برای درک دارند.

غزل شمارهٔ ۶۵۱۰

چرب نرمی ز رقیبان ستمکار مجو
گل بی خار ز خار سر دیوار مجو

مغز تحقیق ز ارباب عمایم مطلب
آنچه در سر نتوان یافت ز دستار مجو

با علایق سخن از عالم تجرید مزن
پیشی از قافله با جان گرانبار مجو

سخنی کز لب خاموش تراود بکرست
گوهر سفته ز گنجینه اسرار مجو

در ترازوی قیامت نتوان یافت کجی
حیف و میل از دل و از دیده بیدار مجو

سرو را دست تهی خط امان شد ز خزان
عمر اگر می طلبی روزی بسیار مجو

دل آسوده مخواه از فلک زنگاری
خوشه از سبزه بی حاصل زنگار مجو

سایه بال هما خواب گران می آرد
در سراپرده دولت دل بیدار مجو

خون چو شد مشک، محال است دگر خون گردد
دل خود صائب ازان طره طرار مجو
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۵۰۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۵۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.