هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، بیانگر احساسات عمیق شاعر درباره عشق، جدایی، و رنج‌های ناشی از آن است. شاعر از دیده و دل خود می‌گوید که در عشق یار گم شده‌اند و جهان را ویران دیده‌اند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیمی مانند عصیان، طاعت، و روز حساب دارد که بعد عرفانی و اخلاقی به شعر می‌بخشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی پیچیده است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و ممکن است برای آن‌ها جذاب نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عصیان و روز حساب نیاز به درک عمیق‌تری از زندگی و فلسفه دارند.

غزل شمارهٔ ۶۵۲۴

چو از تو دیده و دل کامیاب شد هر دو
مرا ازین چه که عالم خراب شد هر دو؟

دو مصرع است دو زلف که از بیاض عارض او
که بهر مشق جنون انتخاب شد هر دو

فغان که جوهر شمشیر یار و موی میان
یکی به کشتنم از پیچ و تاب شد هر دو

مدار دست ز دامان دل که کعبه و دیر
ز سیل عشق مکرر خراب شد هر دو

مرا ز دیده و دل بود چشم بیداری
به یک فسانه غفلت به خواب شد هر دو

دریغ و درد که عصیان ما و طاعت ما
یکی شمرده به روز حساب شد هر دو

مکن ملاحظه از مردمان که دیده من
تهی چو حلقه چشم رکاب شد هر دو

چه طرف بستم ازان روی آتشین صائب؟
جز این که چشم و دل من پر آب شد هر دو
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۵۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۵۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.