هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان مفاهیم عرفانی و اخلاقی می‌پردازد. شاعر از عشق، ناامیدی از دنیای بی‌وفا، پذیرش مرگ به عنوان بخشی از زندگی، و دوری از طمع و خواهش‌های بی‌جا سخن می‌گوید. همچنین، تأکید بر رضایت به قضای الهی و پرهیز از تکبر و طمع از مضامین اصلی این شعر است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این شعر برای درک و تجربه‌ی نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، برخی از مضامین مانند مرگ و ناامیدی از دنیا ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال سنگین و نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۶۵۶۲

از سر عشاق در زیر فلک سامان مخواه
اختیار از گوی عاجز در خم چوگان مخواه

از جهان بی وفا با تلخرویی صلح کن
نقش یوسف بر درو دیوار این زندان مخواه

صددرستی شیشه گر را در شکست شیشه هست
گر دلت را عشق برهم بشکند تاوان مخواه

مرگ بی منت گواراتر ز آب زندگی است
زینهار از آب حیوان عمر جاویدان مخواه

خانه آباد پیش پای سیل افتاده است
خاطر معمور جز در خانه ویران مخواه

جز جواب خشک، موجی نیست در بحر سراب
مد احسان زینهار از دفتر دوران مخواه

نیست بحر نعمت بی خواهش حق را کنار
چون صدف گر لب گشایی هیچ جز دندان مخواه

شرم دار از حق، مبر صائب نیاز خود به خلق
بر سر خوان سلیمان دانه از موران مخواه
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۵۶۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۵۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.