هوش مصنوعی:
این شعر از صائب تبریزی، شاعر پرآوازه سبک هندی، با زبانی نمادین و تصاویر بدیع، به موضوعاتی مانند می‌نوشی، عشق، طبیعت و فلسفه زندگی می‌پردازد. شاعر با استفاده از عناصری مانند شبنم، گل، باران و پیاله، مخاطب را به نوشیدن می و لذت بردن از لحظه دعوت می‌کند. همچنین، در ابیاتی به مفاهیمی مانند گذر زمان، رنج عشق و ناپایداری دنیا اشاره می‌شود.
رده سنی:
18+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده، و اشاره به موضوعاتی مانند می‌نوشی که برای مخاطبان کم‌سن‌وسال مناسب نیست.
غزل شمارهٔ ۶۶۰۵
رخی به شبنم می همچو برگ لاله بده
دگر به هر که دلت می کشد پیاله بده
نمی دهی قدح بی شمار اگر ساقی
شمار قطره باران کن و پیاله بده!
حریف دور گران سیر نیستم ساقی
چو موج آب، مسلسل به من پیاله بده
به یاد هر چه خوری می، همان نشاط دهد
به ذوق نشأه طفلی می دو ساله بده
نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم
به باغ رو کن و تصحیح این رساله بده
نمک ز زهر خصومت جگر گدازترست
به هر که زهر به کارت کند نواله بده
بهار شد، چه بجا خشک مانده ای ای ابر؟
سزای شیشه تقوی به سنگ ژاله بده
نشست شعله آواز بلبلان صائب
برای خاطر گل ترک آه و ناله بده
دگر به هر که دلت می کشد پیاله بده
نمی دهی قدح بی شمار اگر ساقی
شمار قطره باران کن و پیاله بده!
حریف دور گران سیر نیستم ساقی
چو موج آب، مسلسل به من پیاله بده
به یاد هر چه خوری می، همان نشاط دهد
به ذوق نشأه طفلی می دو ساله بده
نهاده بر رخ گل نقطه های شک شبنم
به باغ رو کن و تصحیح این رساله بده
نمک ز زهر خصومت جگر گدازترست
به هر که زهر به کارت کند نواله بده
بهار شد، چه بجا خشک مانده ای ای ابر؟
سزای شیشه تقوی به سنگ ژاله بده
نشست شعله آواز بلبلان صائب
برای خاطر گل ترک آه و ناله بده
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۶۰۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۶۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
