هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و اخلاقی، با استفاده از استعاره‌ها و نمادهای زیبا، به موضوعاتی مانند عشق الهی، دوری از دنیا، خودشناسی و ارزش معنوی می‌پردازد. شاعر با اشاره به عنقا، سیمرغ و یوسف، مفاهیم بلند عرفانی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

غزل شمارهٔ ۶۸۹۳

ای صید پیشه ای که دل از ما گرفته ای
بر خویشتن ببال که عنقا گرفته ای

جز دود تلخ حاصل این مشت خار چیست؟
ای برق خوش عنان که پی ما گرفته ای

جای تو در بهشت برین است بی سخن
گر در ضمیر اهل دلی جا گرفته ای

گر هست وحشتی به دل از مردمان ترا
در کنج خانه دامن صحرا گرفته ای

آیات حق مشاهده از دل نکرده ای
مصحف به کف برای تماشا گرفته ای

داری گمان که عشق شکار تو گشته است
سیمرغ را به دام تمنا گرفته ای

در هر دراز کردن دستی ز روی صدق
پیمانه ای ز عالم بالا گرفته ای

بی انتظار یافته ای خانه در بهشت
اینجا اگر کناره ز دنیا گرفته ای

هرگز برون دویده ای از خویش بی خبر؟
دامان یوسفی چو زلیخا گرفته ای

صائب چنین که در پی رسم اوفتاده ای
فرداست رنگ مردم دنیا گرفته ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۸۹۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۸۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.