هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به زیبایی معشوق و درد عشق اشاره دارد. شاعر از حسن خط و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و درد کهنه عشق را بیان می‌کند که با پرسش‌های رسمی تسکین نمی‌یابد. همچنین، شاعر به ناتوانی در بیان شکوه و درد دل اشاره کرده و آرزو می‌کند که این درد پایانی داشته باشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال چالش‌برانگیز باشد.

غزل شمارهٔ ۶۹۱۵

ای حسن خط ز مصحف روی تو آیتی
از خوبی تو قصه یوسف حکایتی

درد کهن به پرسش رسمی نمی رود
کی می دهد تسلی عاشق عنایتی؟

پاس ادب عنان سخن را کشیده داشت
روزی که داشت درددل ما نهایتی

ما را زبان شکوه چو صائب نداده اند
می داشت کاش درد دل ما نهایتی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۹۱۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۹۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.