هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار و تأثیر آن بر روح و روان انسان سخن می‌گوید. او از جام شراب، موج لاله‌ها، و آتش عشق و جنون یاد می‌کند که همگی نمادهایی از شور و هیجان زندگی هستند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم نمادین مانند شراب و عشق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از این اشعار معمولاً با افزایش سن و تجربه زندگی همراه است.
شمارهٔ ۳۰
(مده ز دست درین فصل جام صهبا را
که موج لاله به می شست روی صحرا را)
(جنون ما به نسیم بهانه ای بندست
بس است آتش گل دیگجوش سودا را)
که موج لاله به می شست روی صحرا را)
(جنون ما به نسیم بهانه ای بندست
بس است آتش گل دیگجوش سودا را)
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
