گذشت عمر و نگردید پخته طینت ما
به آفتاب قیامت فتاد نوبت ما

صدای آب روان خواب را گران سازد
ز خوش عنانی عمرست خواب غفلت ما

مقام نشو و نما نیست این نشیمن پست
مگر به ریشه کند زور، نخل همت ما

کباب پرتو منت نمی توان گردید
بس است دیده بیدار، شمع خلوت ما