باقی به حق، ز خویش فنا می کند ترا
از عشق غافلی که چها می کند ترا

این گردنی که همچو هدف برکشیده ای
آماجگاه تیر قضا می کند ترا

بگذر ز فکر پوچ تعین که این خیال
از بحر چون حباب جدا می کند ترا