هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از ناامیدی و پوچی زندگی سخن می‌گوید و عقل را به عنوان عاملی که باعث رنج و ملال می‌شود، مورد سرزنش قرار می‌دهد. او از عمری که در غم و اندوه گذشته شکایت دارد و عقل را بی‌فایده می‌داند.
رده سنی:
18+
محتوا شامل مضامین عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان قابل درک نباشد. همچنین، لحن شعر حاوی ناامیدی و یأس است که برای سنین پایین مناسب نیست.
شمارهٔ ۶۴
کو باده تا به سنگ زنم جام عقل را؟
از خط جام، حلقه کنم نام عقل را
عمری که در ملال رود در حساب نیست
چون بشمرم ز عمر خود ایام عقل را؟
تفسیده تر ز ریگ روان است مغز ما
ضایع مساز روغن بادام عقل را
از خط جام، حلقه کنم نام عقل را
عمری که در ملال رود در حساب نیست
چون بشمرم ز عمر خود ایام عقل را؟
تفسیده تر ز ریگ روان است مغز ما
ضایع مساز روغن بادام عقل را
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
