هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که رهایی از مشکلات و بلاها به وحدت و یاری خداوند بستگی دارد. او اشاره می‌کند که مشکلات زودگذر هستند و مانند حباب روی آب ناپایدارند. همچنین، شاعر به این نکته اشاره دارد که گریختن از مشکلات دنیوی بی‌فایده است، زیرا همه چیز تحت کنترل قضا و قدر الهی است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۱۴

مرا گشایش خاطر ز دامگاه بلاست
کمند وحدت من چارموجه دریاست

گره ز کار کریمان گشاده گردد زود
حباب نیم نفس بار خاطر دریاست

گریختیم به خاک از سپهر و غافل ازین
که خاک، تخته مشق محرران قضاست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.