هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از غم و نگرانی‌های مادی مانند پوشش و نان سخن می‌گوید که هم بیرون و هم درون او را فرا گرفته‌اند و او را از فکر کردن به چیزهای دیگر بازمی‌دارند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق غم و نگرانی‌های مادی در این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند با این احساسات ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۳۹
غم پوشش برونم را گرفته است
خیال نان درونم را گرفته است
ز فکر جامه و نان چون برآیم؟
که بیرون و درونم را گرفته است
خیال نان درونم را گرفته است
ز فکر جامه و نان چون برآیم؟
که بیرون و درونم را گرفته است
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
