محنت مردم آزاده فزونتر باشد
بار دل لازمه سرو و صنوبر باشد

عالم خاک بود منتظم از پست و بلند
مصلحت نیست ده انگشت برابر باشد

می توان شمع برافروخت ز نقش قدمش
هر که را آتش سودای تو در سر باشد