هوش مصنوعی: شاعر از عتاب و بی‌رحمی دیگران شکایت می‌کند و خود را مانند شمعی می‌داند که در جستجوی نور است. او همچنین به رشد و سایه‌افکنی نهال اشاره می‌کند و از سروی می‌گوید که دیوار باغ را می‌جوید.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن برای کودکان دشوار است و نیاز به شناخت اولیه از ادبیات و تمثیل‌های شعری دارد.

شمارهٔ ۴۱۰

مرا در آتش بی رحمی عتاب مسوز
که شمع طور مرا با چراغ می جوید

مگر نهال تو در باغ سایه افکن شد؟
که سرو رخنه دیوار باغ می جوید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.