۳۰۲ بار خوانده شده

غزل شماره ۱۳

بشکست بسنگ کین پر ما
نامد پی رحم بر سر ما

برتارک اختران نهم گام
آید چو خجسته اختر ما

زان ابروی چون هلال گردید
چون قوس خمیده پیکر ما

طرفی ز کتاب چون نیستم
شد رهن شراب دفتر ما

چون طره چو عطر سای باشد
عودی مفکن بمجمر ما

مهر و مه گیتی آفریدند
از پرتو مهر انور ما

آمد بوجود آب و آتش
از چشم و دل پر اخگر ما

شاهیم چو ما گدای اوئیم
خاک در اوست افسر ما

دلدار برغم مدعی گفت
اسرار بود سگ درما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۱۲
گوهر بعدی:غزل شماره ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.