هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حسرت و اشتیاق عاشق به معشوق سخن می‌گوید. شاعر از درد عشق، جفای معشوق و رقیبان، و ناتوانی در رسیدن به آرزوهایش می‌نویسد. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند صفای دل و دوری از دنیای مادی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند درد عشق و جفا ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

غزل شماره ۷۳

تشنهٔ نوش لبت چشمهٔ حیوان چکند
خفتهٔ خاک درت روضهٔ رضوان چه کند

آن که از خاک نشینانِ درِ اهل دل است
تخم جم کی نگرد ملک سلیمان چه کند

هرکه گردید بدور حرم اهل صفا
ننگرد صف صفا قطع بیابان چه کند

لذت چاشنی عشق تو هر کس که برد
عافیت میشودش درد تو درمان چه کند

گیرم ای شوخ دل سوخته با جور تو ساخت
با جفای فلک و طعن رقیبان چه کند

عندلیبان چمن گل بشما ارزانی
دل غمدیدهٔ ما سیر گلستان چه کند

قوت بازوی عشق و دل مسکین هیهات
صید پیداست که در پنجهٔ شیران چه کند

گیرم آن شه ز کرم داد مرا فیض حضور
دل باین تیرگی و موجب حرمان چه کند

پای رفتار نمانده است و زبان گفتار
دیگر اسرار بجز ناله و افغان چه کند
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۷۲
گوهر بعدی:غزل شماره ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.