هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حسرت و اشتیاق شاعر به معشوق می‌گوید. شاعر از نگاه معشوق، بوی خوش گیسوانش، و تأثیرات عمیق عشق بر روح خود سخن می‌گوید. همچنین، از ناعادلانه بودن دنیا و گردش زمان شکایت دارد و آرزو می‌کند که ای کاش این چرخِ کج‌رفتار از حرکت بازایستد. در پایان، شاعر از آتش عشق و رهایی روح در پرتو معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی عمیق است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند حسرت، ناامیدی از دنیا، و اشتیاق شدید عرفانی نیاز به بلوغ فکری دارد.

غزل شماره ۸۴

بمن گر یک نظر آن ماه زیبا منظر اندازد
به پای انداز نظاره تن زارم سراندازد

صبا آمد عبیر افشان تو گوئی آتشین رویم
ززلف عنبرینش عودی اندر مجمر اندازد

ندانم تا بکی گردون خلاف طبع ما گردد
خدا این چرخ کج رفتار از گردش دراندازد

بلندی چون دهند اجرام علوی از حضیض او را
کز اوج التفاتش چشم لطف دلبر اندازد

نه کام از گردش گردون نه رامم گردش چشمی
چه شد ساقی که باری گردشی در ساغر اندازد

چو ما را آتشین رویت گلستان ارم باشد
خلیل آسا دلم خود را بروی آذر اندازد

دهد جانرا بباد اسرار اگر باد سحرگاهی
ز روی شاهد اسرار آن برقع براندازد
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۸۳
گوهر بعدی:غزل شماره ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.