گر آسمان دو سه روزی بمدعا گردد
بود که گوشه چشمی بسوی ما گردد

نشستهام برهت روز و شب بامیدی
که خاک راه توام بلکه توتیا گردد

اگر تو زهر چشانی مرا بود تریاق
وگر تو درد رسانی مرا دوا گردد

ز غنچه لبش ار عقده دلم نگشاد
کیم نسیم بهاری گره گشاه گردد

همین نه بلبل دستانسرایت اسرار است
که بر سراغ تو در هر چمن صبا گردد

«ملا هادی سبزواری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir