هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های شاعرانه، به توصیف معشوق و احساسات شاعر نسبت به او می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های ظاهری و باطنی معشوق سخن می‌گوید و درد دوری و محرومیت از او را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی برای درک کامل داشته باشند.

غزل شماره ۱۴۵

ای رخت برگ گل سور و لبان نیز چنان
سخنت آب حیاتست و دهان نیز چنان

نیست ریحان چوخطت نافهٔ چین نیز چنین
سرو نبود چو قدت نخل جنان نیز چنان

سرکه پامال تو ای سروروان گشت چه غم
سر نثار قدمت نقد روان نیز چنان

گرچه فحش است بکاغذ دوسه حرفی بنویس
که چو شهد است بیان تو بَنان نیز چنان

غیر محرم به حریم تو و من محرومم
با من اینطور روا نیست به آن نیز چنان

بکمین تا بکمان ناوک کین است ترا
دل خونین هدف تیر تو جان نیز چنان

روزها دیده براه و همه شب ناله و آه
روز اسرار چنین است و شبان نیز چنان
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۱۴۴
گوهر بعدی:غزل شماره ۱۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.