هوش مصنوعی: این متن عرفانی بر اهمیت رهایی از خودپرستی و رسیدن به وحدت با خدا تأکید دارد. شاعر از عشق الهی، بی‌خودی، و رهایی از صفات ناپسند سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند رقص فلک و زمزمه عشق، مفاهیم عمیق عرفانی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

غزل شماره 6

بر باد فنا تا ندهی گرد خودی را
هرگز نتوان دید جمال احدی را

با خود نظری داشت که بر لوح قلم زد
کلک ازلی نقش جمال ابدی را

جان‌ها فلکی گردد، اگر این تن خاکی
بیرون کند از خود صفت دیو و ددی را

در رقص درآید فلک از زمزمه عشق
چونان که شتر بشنود آهنگ هدی را

ما از کتب عشق نخواندیم و ندیدیم
جز درس و خط بیخودی و بی‌خردی را

یا بوسه مزن بر لب مینای محبت
یا در خم توحید فکن نیک و بدی را

گل بزمگه خسروی آراست چو بشنید
از مرغ سحر زمزمه باربدی را

درویش به صد افسر شاهی نفروشد
یک موی از این کهنه کلاه نمدی را

یا رب به که این نکته توان گفت که وحدت
در کوی صنم یافته راه صمدی را
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره 5
گوهر بعدی:غزل شماره 7
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.