هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رنج عقل می‌گوید و شراب را به عنوان راه نجات و کلید رهایی توصیف می‌کند. او به زیبایی‌های نهانی موسیقی و هنر اشاره دارد و جهان را در نظر اهل معرفت، مانند خواب و خیال می‌داند. عشق و بی‌قراری عاشق نیز از مضامین اصلی این شعر است. شاعر از وحدت و روزگار جوانی با می و معشوق یاد می‌کند و در پایان، از میان برداشتن من و ما را به عنوان راه رهایی از حجاب‌ها پیشنهاد می‌دهد.
رده سنی: 18+ متن شامل مفاهیم عرفانی و استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب و می‌پرستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین، مضامین عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن، درک آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌سازد.

غزل شماره 14

ز دست عقل به رنجم بیار جام شراب
بنای عقل مگر گردد از شراب خراب

برو به کوی خرابات و می‌پرستی کن
که این کلید نجات است و آن طریق صواب

لطیفه‌های نهانی رسد به گوش دلم
ز صوت بربط و آهنگ چنگ و بانگ رباب

به یک تجلی حسن ازل ز بحر وجود
شد آشکار هزاران هزار شکل حباب

جهان و هرچه در او هست پیش اهل نظر
نظیر خواب و خیال است عکس ظل تراب

عجب مدار که شب تا به صبح بیدارم
عجب بود که در آید به چشم عاشق خواب

قرار و صبر ز عاشق مجو که نتواند
به حکم عقل محال است جمع آتش و آب

بیا و این من و ما را تو از میان بردار
که غیر این من و ما نیست در میانه حجاب

نبوده بی می و معشوق سال‌ها وحدت
به دور لاله و گل روزگار عهد شباب
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره 13
گوهر بعدی:غزل شماره 15
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.