سپیده دم که جهانی ز خواب برخیزد
نقاب شب ز رخ آفتاب برخیزد

ز باد صبح که بر اوج آسمان گذرد
ز روی شاهد مشرق نقاب برخیزد

رود به راه رهاوی رباب مطرب صبح
حریف خفته ز بانگ رباب برخیزد

خوش آن کسی که نشیند به باده وقت سحر
نماز خفتن مست و خراب برخیزد

به روی دریا گنبد کنان رود چو سحاب
کسی که از سر می چون حباب برخیزد

کجاست ساقی بیدار بخت و خواب آلود؟
که بهر دادن جام شراب برخیزد

غلام نرگس مستم که بامداد پگاه
قدح به دست گرفته ز خواب برخیزد

به آفتاب بگویید بر نیاید تا
ز خواب خوش ملک کامیاب برخیزد

کجاست خسرو شب زنده داشته که به صبح؟
به دست کرده دلی چون کباب برخیزد

«امیرخسرو دهلوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir