هوش مصنوعی: این متن شعری است که در ستایش و مدح یک شخصیت فرهیخته و دانشمند سروده شده است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، فضایل اخلاقی، دانش و هنر این فرد را می‌ستاید و او را به عنوان الگویی از ادب، وقار و مهربانی معرفی می‌کند. همچنین، شاعر از تأثیر مثبت این شخصیت بر زندگی خود و دیگران سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات پیچیده‌تر، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

قطعه شماره ۱۲

ای ملک شیوه فرخنده شعار
وی فلک پایه عالی مقدار

کان فضل و هنر و مهر و وفا
منبع شرم و ادب، کوه وقار

مفخر زمره دانشمندان
هستی و نیست در این کار انکار

رو به مطلب نهم اولی است، از آنک
برتری زانچه نویسم صد بار

چون در این وقت به یاد آوردیم
شده به نامه نامیت اصدار

نامه نی، کاتب فهرست وجود
شده بر صفحه مه عنبر بار

طره اش رشک ده گیسوی حور
غره اش داغ نه عارض یار

طرفه تر اینکه خط مشکینش
شده مرهم پی ریش دل زار

آمد و از همه حرفی فرحی
رخ نما شد به من محنت بار

نافه سان باز گشادم چو سرش
این حوالی شد ازو رشک تتار

رشحه خامه جانان است این
یا خم زلف پری بر رخسار

یا خداوند به محض قدرت
جمع کرده است به هم لیل و نهار

بس که جانبخش بود، می زیبد
کنمش تا به قیامت تکرار

از همه سلسله اش، زنجیری
رفته در پای روان بهر قرار

خالد از مدحت ارو رنجه مشو
زانکه ز یک عشر نیاید به شمار
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شماره ۱۱
گوهر بعدی:قطعه شماره ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.