هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی به زیبایی‌های معشوق و تأثیر عمیق عشق بر زندگی شاعر می‌پردازد. شاعر از جمال معشوق، تأثیر عشق بر روح و روان، و مفاهیمی مانند توحید و عرفان سخن می‌گوید. همچنین، از مفاهیمی مانند توبه، زهد، و جدایی از اغیار در راه عشق یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی مانند اشاره به حلاج ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۳۴

ای گل روی تو برده رونق گلزارها
در دل غنچه بسی حسن ترا اسرارها

گر بیاد روی تو آبی خورم در وقت مرگ
بی گل از خاک رهی سر بر نیارد خارها

گل که باشد پیش روی تو که او را چون گیاه
بعد ازین آرند و بفروشند در بازارها

با چلیپای سر زلفت که ناقوس اشکند
نعره توحید خیزد زین پس از زنارها

حسن شهر آشوب (تو) چون بر ولایت دست یافت
سروران ملک را در پا رود دستارها

کار من زهد است و توبه دادن مردم زمی
گر می عشقت خورم توبه کنم زین کارها

عشق داند نقش اغیار از دل عاشق سترد
سکه را آتش تواند بردن از دینارها

کس برون خانه محرم نیست سر عشق را
در فرو بند این سخن می گوی با دیوارها

گر درختانرا بود از سر حلاج آگهی
آنچه از وی می شنودی بشنوی از دارها

گر بهار وصل خواهی سیف فرغانی برو
همچو بلبل در خزان دم درکش از گفتارها

دلبرا بی من مرو گر گویدت پور حسن
خیز تا طوفی کنیم ای دوست در گلزارها
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.