هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق و اشتیاق به معشوق سخن می‌گوید. شاعر از سوزش دل، اشک‌ها و آرزوی وصال معشوق می‌گوید و زیبایی و مقام والای معشوق را ستایش می‌کند. همچنین، به اهمیت ادب و زبان عشق در وصف معشوق اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

شمارهٔ ۳۶

ما را دلیست سوخته آتش طلب
آتش که دید پرتو او آب را سبب

زاشکم مدام سوزش دل در زیاد تست
این آب هست هیزم آن آتش طلب

گر عاشقی بمیل سهر در دو چشم کش
کحل کلام هر سحر از سرمه دان شب

ای غافلان ز عشق کفرتم بذنبکم
وی عاشقان دوست اتیتم بما وجب

در وصف حسن دوست چو خواهی دهن گشود
اول زبان عشق بیار و لب ادب

وآنگه هزار خوشه معنی طب ز جان
کندر درون سنبله صورتست حب

ای سحر غمزهای ترا سامری غلام
وی شکر حدیث ترا خامشی قصب

وی پایه ولای تو بالاترین مقام
وی نسبت هوای تو عالیترین نسب

نارالله است عشق تو چون کوره جحیم
شهرالله است روی تو همچون مه رجب

در آرزوی میوه باغ وصال تو
هرگز نگشت غوره اومید ما عنب
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.