هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و تمثیلی از عشق و دل‌بستگی سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند کهربا، مهره، مرغ دل، و گوهر، احساسات عمیق خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. او از بند غم و دام عشق می‌گوید و زیبایی‌های معشوق را با عناصر طبیعی مانند شاخه‌های گل و آب مقایسه می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و تمثیل‌های ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک برخی از استعاره‌ها و تشبیه‌های به‌کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۵۷

دلبر ما کهربا بر دست بست
هیچ می دانی چرا بر دست بست

دل بنرخ که ستاند بعد ازین
دل ربا چون کهربا بر دست بست

بندم اندر ششدر غم سخت کرد
مهره یی کآن جان فزا بر دست بست

آن نه مهره دانه دام دلست
کان صنم از بهر ما بر دست بست

مرغ دل را همچو باز نو گرفت
ریسمان آورد و پا بر دست بست

قصه دریا و در شد پایمال
چون گهر کان صفا بر دست بست

حسن روی آرای بر پشت زمین
اینچنین زیور کرا بر دست بست

گوییا هرگز چنین پیرایه یی
شاخ را از گل صبا بر دست بست

هست این مهره بر آن ساعد چنانک
آب جردی از هوا بر دست بست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.