هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه به ستایش عشق الهی و تسلیم در برابر حکمت و ارادهٔ خداوند می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند دریا، ملائک، و ماه، عشق و اشتیاق خود را به معشوق ازلی بیان می‌کند و بر ناتوانی عقل و نفس در درک این عشق تأکید دارد. همچنین، متن به مفاهیمی مانند فنا در عشق، تسلیم، و برتری عشق الهی بر سایر ارزش‌های دنیوی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه ممکن است برای سنین پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۷۸

هرچه خواهی کن که برما دست حکمت مطلقست
حق حکم تو زما تسلیم وحکم تو حقست

در ادای حق ودر ادراک حکمتهای تو
نفس کامل ناقص آمد عقل بالغ احمقست

غرقه دریای شوقت از ملایک برترست
کشته هیجای عشقت با شهیدان ملحقست

ملک عالم بر در دل رفت درویش ترا
گفت رو بیرون در بنشین که جا مستغرقست

پای مال اسب همت کرد شاه این بساط
نطع گردون راکه از انجم هزاران بیذقست

ازسر ره چون کسی را دور شد خرسنگ نفس
بعد از آن بر فرق اکوان پای سیرش مطلقست

هردم از دریای دل موج اناالحق می زند
تشنه وصلت که در قاموس شوقت مغرقست

عاشق تو درمیان خلق با رخسار زرد
همچو اندر خیل انجم ماه زرین بیرقست

اندر آن هیجا که شاهان را علم شد سرنگون
این شکسته دل چو اندر قلب لشکر سنجقست

سر بباز وجان فشان رخصت مده خود را برفق
برکسی کین درزند ابواب رخصت مغلقست

سیف فرغانی برین درگاه ازهر تحفه یی
درد دل را قیمت وخون جگر را رونقست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.