هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جمال معشوق می‌پردازد و از تشبیه‌های مختلف مانند آفتاب، ماه، و بهشت برای بیان این زیبایی استفاده می‌کند. شاعر از عناصر طبیعی مانند نور، آتش، و آب برای توصیف صورت و رخسار معشوق بهره می‌برد و تأکید می‌کند که این زیبایی فراتر از حد تصور است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه عمیق است و درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، آن را مناسب برای سنین بالاتر می‌کند.

شمارهٔ ۴۳۶

ای گشته طالع ازرخ تو آفتاب حسن
دایم فروغ آتش رویت زآب حسن

دیدم رخ چو آتشت ای دوست چشمه ییست
هم آب لطف در وی وهم آفتاب حسن

گاهی رخت خراج ستاند زماه وگاه
خورشید را زکات دهد از نصاب حسن

هر صبحدم رخ تو بمفتاح نور خویش
بر روی آفتاب کند فتح باب حسن

خورشید آسمان جمالی وازتو هست
طالع مه ملاحت وثاقب شهاب حسن

مه کز رخت شود شب انجم نمای را
ذره چو آفتاب بود در حساب حسن

با سایه ذره اگر هم عنان شود
باآفتاب پای نهد در رکاب حسن

با روی چون بهشت پر از نور تا ابد
مانند حور ایمنی از انقلاب حسن

بر آسمان صورتت ای ماه نیکوان
استاره ایمنست بروز ازذهاب حسن

مارا غذا برآن لب شیرین حواله کن
زیرا زلطف حاشیه دارد کتاب حسن

با دو حجاب سیف نبینی جمال دوست
تو در حجاب عشقی واو در حجاب حسن
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.