هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از درد عشق و هجران سخن می‌گوید. شاعر از عشق بی‌پایان خود به معشوق می‌گوید و از رنج‌هایی که در این راه متحمل شده است. او معشوق را بی‌نیاز و عاشقان را دربند توصیف می‌کند و از قهر و هجران معشوق به عنوان عاملی برای کشته شدن عاشقان یاد می‌کند. همچنین، شاعر از زیبایی و جذبه‌های معشوق سخن می‌گوید که مانند تیر بر دل عاشقان می‌نشیند و آنان را از پای درمی‌آورد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و گاهی دردناک است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۴۸۳

ای همچو من بسی را عشق تو زار کشته
وین دل بتیغ هجرت شد چند بار کشته

تو بی نیاز و هریک از عاشقان رویت
درکارگاه دنیا خود را زکار کشته

پیش یزید قهرت همچون حسین دیدم
در کربلای شوقت چندین هزار کشته

بر بوی جام وصلت دیدیم جان ودل را
این مست شوق گشته وآن را خمار کشته

آهوی چشم مستت باغمزه چو ناوک
شیران صف شکن را اندر شکار کشته

در روزگار حسنت من عالمی زعشقم
وصل تو عالمی را در انتظار کشته

در دست تو دل من چندین چه کار دارد
کانگشت تو نیارد اندر شمار کشته

هرگز بود که خود را بینم چو سیف روزی
برآستان کویت افتاده زار کشته

ترکان غمزه تو کشتند عاشقانرا
آری بدیع نبود درکار زار کشته
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.