هوش مصنوعی:
این شعر از عشق و مستی سخن می‌گوید و به توصیف معشوق و حالات شاعر می‌پردازد. شاعر از دیدن معشوق مست و خراب سخن می‌گوید و به زیبایی‌های ظاهری او اشاره می‌کند. همچنین، از هجران و رنگ‌های مختلف زندگی در کنار معشوق یاد می‌کند.
رده سنی:
18+
اشاره به مستی و خرابی، و همچنین استفاده از واژه‌هایی مانند «روسپی» که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد.
شمارهٔ ۴ - هجا
با تو نکال از هجاست زیراک
به جلوه است آن تن تو و ایضا
مست و خراب دوش بخفتی
شد پاره دامن تو و ایضا
واکنون دو رنگ بینم از هار
ریش ملون تو و ایضا
هرگز فر حج ندیدم جز تو
ای روسپی زن تو و ایضا
امروز از این حکایت عیشست
در کوی و برزن تو ایضا
به جلوه است آن تن تو و ایضا
مست و خراب دوش بخفتی
شد پاره دامن تو و ایضا
واکنون دو رنگ بینم از هار
ریش ملون تو و ایضا
هرگز فر حج ندیدم جز تو
ای روسپی زن تو و ایضا
امروز از این حکایت عیشست
در کوی و برزن تو ایضا
وزن: مفعول فاعلن فعولن
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳ - اندرز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵ - به خواجه ناصر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
