۲۷۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۹ - ثنا

ای بزرگی که رای صایب تو
کارهای عمل به سامان کرد

کار کرد هنر کفایت تو
بر کفاة زمانه تاوان کرد

هر چه تاریک دید روشن ساخت
هر چه دشوار دید آسان کرد

شفقت های راستت بر من
مکرمت های بس فراوان کرد

عادتم کرده ای به خلعت خویش
عادت کرده باز نتوان کرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸ - مدیح
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰ - افراط و تفریط روزگار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.