هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از شکوفه‌های بنفشه و سمن در بامداد پس از یک شب سرد و تاریک صحبت می‌کند و آن‌ها را به گنجینه‌های پنهان در دل زمین تشبیه می‌کند که گویی تمام زر و سیم خود را به رخ کشیده و سپس دوباره به خاک و سنگ تبدیل شده‌اند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم استعاری و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان ادبی و تصاویر پیچیده، آن را برای مخاطبان با سطح درک بالاتر مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۳۳ - سمنزار
چون به بنفشه ستان کز شب دیجور زاد
تازه سمن ها شکفت ار نفس بامداد
گویی هر زر و سیم که داشت در مغز دل
خاک به رخ برفشاند سنگ به دل در نهاد
تازه سمن ها شکفت ار نفس بامداد
گویی هر زر و سیم که داشت در مغز دل
خاک به رخ برفشاند سنگ به دل در نهاد
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲ - دیده نرگس
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴ - مدح صاحب دیوان مولتان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
