هوش مصنوعی: این متن در مدح و ستایش خواجه عمید صاحب دیوان مولتان است. او به عنوان فردی فرزانه، آزاده، سخاوتمند، باکفایت، پرتلاش و فروتن توصیف شده است. شاعر از فضایل اخلاقی و هنری او تمجید کرده و بیان می‌کند که چنین شخصیتی در میان مردم یافت نمی‌شود. همچنین، شاعر ابراز خوشحالی می‌کند که به صحبت او راه یافته و از فراقش ناراحت بوده است.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و ادبی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از واژگان و اصطلاحات کلاسیک ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند از زیبایی‌های ادبی و پیام‌های اخلاقی آن بهره‌مند شوند.

شمارهٔ ۳۴ - مدح صاحب دیوان مولتان

خواجه عمید صاحب دیوان مولتان
فرزانه ایست کافی و آزاده ایست راد

در عالم عطیت معطی چو او نبود
وز مادر کفایت کافی چو او نزاد

چون ابر بر بساط سخا راد کف نشست
چون کوه در مصاف هنر پر دل ایستاد

راهی که او سپرد به همت نکو سپرد
رسمی که او نهاد به حشمت نکو نهاد

هرگز به هیچ مکرمت از خود عجب نکرد
روزی به هیچ تربیت از ره نیوفتاد

نه چون تنگ دلان بفزایش نمود فخر
نه چون سبکسران به ستایش گرفت باد

تا شد گشاده ما را یک در به صحبتش
بر ما ز شادمانی صد در فزون گشاد

چونین که در فراقش بودیم بس غمین
والله که از وصالش هستیم سخت شاد

پیوسته شاد باد که شادیم ازو همه
زو خرمیم سخت که در خرمی زیاد

هست او چنانکه باید و چون او ز خلق نیست
بادا چنانکه خواهدو بدخواه او مباد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳ - سمنزار
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵ - موعظت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.