هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز و مدحی است که در آن شاعر به ستایش پادشاه یا شخصیت بزرگی می‌پردازد. او با بیان تشبیهات زیبا مانند آفتاب، دریا و ابر، بزرگی و بخشندگی این شخصیت را توصیف می‌کند و از لطف و احسان او قدردانی می‌نماید. شاعر همچنین آرزو می‌کند که این شخصیت همواره مورد حمایت و یاری باشد.
رده سنی: 14+ این متن به دلیل استفاده از تشبیهات و استعاره‌های پیچیده و همچنین محتوای مدحی که نیاز به درک ادبیات کلاسیک فارسی دارد، برای کودکان مناسب نیست. نوجوانان و بزرگسالان با دانش ادبی بیشتر می‌توانند از زیبایی‌های این شعر بهره‌مند شوند.

شمارهٔ ۹۶ - مدح و شکران

چه خدمت کرد شاها بنده تو
که با توست این چنین اعزاز و اکرام

ولیکن خسروا تو آفتابی
که هست این گیتی از تو گشته پدرام

تو دریایی و از دریا همه کس
لالی و درر یابد به اقسام

تویی بارنده ابر و ابر دایم
ببارد یکسره بر خاص و بر عام

چه دانم گفت شاها من ز شکرت
کنم شکرت به طاقت تا سرانجام

خداوند جهان پاداش بدهد
تو را ای شه بدین انعام و اکرام

ببند شکر پای بنده بستی
به منت بنده را کردی تو احکام

همیشه یار بادت چرخ گردون
نگهدار تو باد ای شاه قسام
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵ - از زبان ملک ارسلان گوید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷ - ستایش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.