هوش مصنوعی: این شعر از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. شاعر از درد فراق، اشک‌های بی‌پایان، و رنج‌های عاطفی می‌نالد. او از یار خود می‌خواهد که دیگر او را نیازارد و به رابطه‌شان پایان دهد. همچنین، از زیبایی‌های عشق و امید به بهبودی نیز یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و توصیف‌های شاعرانه از رنج‌های عشق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا سنگین باشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۶

در دل چو خیره خیره کند عشق خار خار
با رنج دیر دیر کند صبر دار دار

در تن خزد ز بویه وصل تو مور مور
در من جهد ز انده هجر تو مار مار

سر در کشم به جامه در از شرم زیر زیر
گریم ز فرقت تو دل آزار زار زار

بر دیده ام چو اشک زند یار تیر تیر
پیچان شوم چنانکه کنم جامه تار تار

آویزدم نظر نظر اندر مژه مژه
از دانه دانه لؤلؤ دیده چو هار هار

تا کی برآزماییم ای دوست نیک نیک
تا چند برگراییم ای یار بار بار

گل گل فتاده بر دو رخ من رده رده
تا تازه تازه در جگرم خست خار خار

غم کم خورم که هست زیانکار خیر خیر
دل خوش کنم که هست جفاکار یار یار

از راهها که هست مخوفست راه راه
وز کارها که هست نه خوبست کار کار
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.