هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از دیده‌ها (چشم‌ها) سخن می‌گوید که مانند چشم‌های قورباغه بیرون زده‌اند و گویی گلوی فرد را خفه کرده‌اند. این تصویرسازی نشان‌دهنده‌ی حالت ناراحتی یا فشار روحی است.
رده سنی: 16+ متن دارای تصویرسازی پیچیده و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، مفهوم خفه‌شدن و فشار روحی ممکن است برای برخی از گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.

شمارهٔ ۴۳

ای دیده ها چو دیده غوک آمده برون
گویی که کرده اند گلوی ترا خبه
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.