هوش مصنوعی: شاعر از ظلم و ستم فلک (تقدیر) شکایت می‌کند که او را تنها می‌گذارد، آزار می‌دهد و هر ساعت عذابش را بیشتر می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین، بیان رنج و عذاب می‌تواند برای مخاطبان جوان تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۲۰

هر گه که فلک دل مرا ریش کند
تنها فکند مرا و فرویش کند

در سمج کند مرا و در پیش کند
پس هر ساعت عذاب من بیش کند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.