هوش مصنوعی: در این متن، سائلی از نسبت و رابطه‌اش با فردی به نام فلان می‌پرسد. پاسخ می‌دهد که او ترک است و خودش تاجیک، اما بین آن‌ها خویشی نزدیک وجود دارد. سپس توضیح می‌دهد که فلان باغی پر از درخت دارد که زاغی در آن آشیانه ساخته است. هر زمان که زاغ صدایی می‌کشد، صدایش به اینجا می‌رسد و او به آن صدا گوش می‌دهد، زیرا این مأوا جای اوست.
رده سنی: همه سنین این متن دارای محتوای ساده و قابل فهم برای همه سنین است و هیچ موضوع حساس یا پیچیده‌ای در آن وجود ندارد که برای گروه سنی خاصی نامناسب باشد.

بخش ۱۴۰ - حکایت بر سبیل تمثیل

سائلی گفت با کسی به عجب
با فلانت چه نسبت است و نسب

گفت او ترک هست من تاجیک
لیک داریم خویشی نزدیک

دارد او پر درختها باغی
بر یکی کرده آشیان زاغی

هر گه آن زاغ می کشد آوا
آید آوای او بدین مأوا

تا مرا جای بودن این مأواست
گوش من بر صدای آن آواست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۳۹ - در مذمت صوفی نمایان ظاهر آرای و معنی گزاران صورت پیرای
گوهر بعدی:بخش ۱۴۱ - تتمه سخن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.