مرا ز عشق تو صد گونه محنت و المست
هزار محنت و با محنتی هزار غمست

اگر چه با من مسکین بسی جفا کردی
زیاده ساز جفا را، که این هنوز کمست

تویی حیات من و من ز فرقتت بیمار
بیا، که یک دو سه روزی حیات مغتنمست

بیا و بر سر بیمار خود دمی بنشین
مرو، که آنچه تمنای تست دم به دمست

کرم نمودی و بر جان من جفا کردی
ز جانب تو مرا هر چه می رسد کرمست

به زیر پای تو افتاد و خاک شد عاشق
اگر چه خاک شد، اما هنوز در قدمست

هلالی از سر کویت وداع کرد و برفت
تو زنده باش، که او را عزیمت عدمست

«هلالی جغتایی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir