هوش مصنوعی: این متن یک شعر عاشقانه و ستایش‌آمیز است که در آن شاعر معشوق خود را از همه زیبایی‌های عالم برتر می‌داند و با استفاده از تصاویر و تشبیهات زیبا، جمال و کمال او را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی برای درک کامل داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۱۸۰

ای بخوبی از همه خوبان عالم خوب تر
شیوه حسن و جمالت هر یک از هم خوب تر

آدمی، گر یوسف مصرست، مانند تو نیست
ای تو از مجموع فرزندان عالم خوب تر

رنگت از می حالتی دارد، که از گل خوشترست
و آن عرق بر عارض پاکت ز شبنم خوب تر

خوب تر شد روی گلگونت، بدور خط سبز
آری، آری، باغ باشد سبز و خرم خوب تر

ملک جان، تسلیم سلطان خیالش شد، که هست
کشور ما بر چنین شاهی مسلم خوب تر

کاسه کاسه با سگانت می خورم خون جگر
زآنکه می خوبست و با یاران همدم خوب تر

تشنه لب بوسد هلالی خاک آن در، ز آنکه هست
خاک پای پاک آن کو ز آب زمزم خوب تر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.