جان من، جان و دل خویش نثار تو کنم
بود و نابود همه در سر کار تو کنم

تا دگر دور نیفتد ز رخت مردم چشم
خواهمش بر کنم و خال عذار تو کنم

همچو سگ با تو سراسیمه ام، ای طرفه غزال
می روم در هوس آنکه: شکار تو کنم

ای گل تازه، که دیر آمده ای پیش نظر،
زود مگذر، که تماشای بهار تو کنم

ماه من، سوی هلالی بگذر از سر مهر
سرمه دیده گریان ز غبار تو کنم

«هلالی جغتایی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir