هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه، بیانگر عشق و بندگی شاعر به معشوق است. شاعر با تصاویر زیبا و استعاره‌های دلنشین، عشق خود را به معشوق بیان می‌کند و خود را بنده‌ای وفادار و عاشق می‌خواند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و عارفانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۲۷۳

جلوه های قد دلجوی ترا بنده شوم
نازکی های گل روی ترا بنده شوم

بنده را با سر هر موی تو مهر دگرست
بر سرت گردم و هر موی ترا بنده شوم

غیر ازین چاره ندارم، پی دخل کویت
که غلامان سر کوی ترا بنده شوم

کمترین بنده هندوی ترا بنده بسیست
بنده بنده هندوی ترا بنده شوم

تو اگر بنده نوازی و وفا خوی کنی
من هم از روی وفا خوی ترا بنده شوم

بندگانیم و گدایان، بدعا خواسته ایم
که گدایان دعا گوی ترا بنده شوم

ماه عیدست، هلال خم ابروی کجاست؟
چون هلالی خم ابروی ترا بنده شوم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.