۲۷۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۶۳

خطت، که رقم بر ورق لاله کشیده
بر گرد گل از عنبر تر هاله کشیده

سالیست شب هجر تو و عاشق مسکین
هر روز ز تو محنت صد ساله کشیده

زان لب، که گزیدی، ز سر ناز بدندان
چون برگ گل آزردگی ژاله کشیده

دنبال دلم تیغ کشد چشم تو هر دم
فریاد از آن نرگس دنباله کشیده!

در بزم غمت با دل پر درد، هلالی
هر لحظه بقانون دگر ناله کشیده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.