هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر با زبانی عاشقانه و پرستش‌گونه، از آمدن معشوقه‌اش استقبال می‌کند و زیبایی و خرامان راه رفتن او را توصیف می‌نماید. شاعر خود را غلام معشوق می‌داند و از آرزوی بوسه زدن به پای او سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مضامین عاشقانه و پرستش‌گونه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و ادبیات کلاسیک معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد که در نوجوانان بالای 16 سال بیشتر یافت می‌شود.
غزل شمارهٔ ۳۸۶
ای شهسوار حسن، بمیدان خوش آمدی
از جلوه های ناز خرامان خوش آمدی
خواهم چو مور بوسه زنم پای توسنت
گویم که: ای سفیر سلیمان، خوش آمدی
ای من غلام سرو قد خوش خرام تو
کامروز همچو سرو خرامان خوش آمدی
یک بار اگر بخاک هلالی قدم نهی
گوید هزار بار که: ای جان خوش آمدی
از جلوه های ناز خرامان خوش آمدی
خواهم چو مور بوسه زنم پای توسنت
گویم که: ای سفیر سلیمان، خوش آمدی
ای من غلام سرو قد خوش خرام تو
کامروز همچو سرو خرامان خوش آمدی
یک بار اگر بخاک هلالی قدم نهی
گوید هزار بار که: ای جان خوش آمدی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۸۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
