ای پسر ما دل ز تو برداشتیم
بار عشق تو به تو بگذاشتیم

تا تو ما را دوست از دل داشتی
ما تو را چون جان و دل پنداشتیم

چون تو برگشتی و دل برداشتی
از تو برگشتیم و دل برداشتیم

ما همین پنداشتیم از تو نخست
هم چنان آمد که ما پنداشتیم

تا کی از بدمهری و بیگانگی
ما تو را بیگانه‌وار انگاشتیم

چند از این قلاشی و ناداشتی
ما نه قلاشیم و نه ناداشتیم

مهر خرسندی کنون بر دل زدیم
تخم صبر اندر دل و جان کاشتیم

بر سرکوی تو خواندیم این غزل
رخت بر بستیم و دل برداشتیم

«امیر معزی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir