هوش مصنوعی: شاعر از غم و اندوه ناشی از فراق معشوق می‌نویسد و بیان می‌کند که چگونه عشق به او باعث شده تا مانند مجنون دیوانه شوند و دست از کار بکشند. معشوق به زیبایی و دلبری توصیف شده و شاعر از درد دوری او می‌نالد.
رده سنی: 15+ متن حاوی مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۳۹

جانا کجا شدی‌ که ز بهر تو غم خوریم
هر ساعت از غمان تو آشفته دل‌تریم

لیلی دیگری تو به خوبی و دلبری
ما در غم فراق تو مجنون دیگریم

ما را به عشقت اندر بیکار شد دو دست
یک دست بر دلیم و دگردست بر سریم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.